8 August - Vertrek

Today was the big day: moving to London for 5 months! Alhoewel, de zenuwen ver te zoeken waren... Ik heb heerlijk geslapen afgelopen nacht en ook vanmorgen was er weinig stress. Pas op het station, toen er toch echt afscheid werd genomen vielen er tranen. Ja wat zeg je dan als je voor 5 maanden weggaat, tot snel? Nee dat werkte niet echt…

Daar begon de grote reis dan vanuit Groningen.. Er was al wat commentaar op de manier van reizen. Wij (ik en mijn roomies: ilse en elise) hadden namelijk besloten met de trein te gaan, echter zou de reis wel wat langer (8 uur) gaan duren, dus de vraag van de dag: waarom gaan jullie niet met het vliegtuig?! Uiteraard zat er een gedachte achter, want as you all know, mag je maar iets van 20kilo bagage mee in het vliegtuig. En natuurlijk ging ons dat niet lukken. Voor 5 maanden, slechts 20 kilo, ECHT NIET, alles moet en zal meegaan, er vanuit gaande dat je in London niks kan kopen (erg bekrompen).

Vol goede moed begonnen we de trip, die over het algemeen goed verliep. We begonnen in Groningen/Assen – Rotterdam – Brussel – London. We hadden een extra overstap, omdat we in Amersfoort in het verkeerde treinstel zaten (die ontkoppeld werd) en dus moesten we moven. Toen we naar het andere treinstel liepen, met koffers en al, begon de conducteur te fluiten. Dus wij zetten hem op een sprint (voor zover dat mogelijk was). En daar ontstond SUPERWOMAN ILSE, die met al haar “man”kracht de BIG (letterlijk) koffers in de trein smeet. Want ondertussen begon de conducteur steeds harder op de fluit te blazen van “klaar nu, jullie zijn te laat” en ofcourse stond de helft including Elise nog op het perron. Maar we hebben het gered en hoe, don’t ask, want we stonden er zelf versteld van.. kortom DRA-MA dus. De koffers waren overigens alleen maar drama. BLAREN op onze handen, but we were a great team. Aangezien de treinen niet zijn gebouwd voor grote, grote koffers en er op sommige stations, heel fijn, geen liften of roltrappen of iets automatisch was en we dus genoodzaakt waren de trap te gebruiken.. Ja spierballen zijn gekweekt hoor!

Al met al was het een gezellig, vermoeide, leerzame: “ ik-doe-dit-nooit-weer” reis.

Ps. And our house is lovely!